پل بندرگاه سیدنی

هاربر بریج یا پل بندرگاه سیدنی در رده پل‌های فلزی قرار دارد و از قطعات عظیم فولاد ساخته شده و با ۴۹ متر عرض به عنوان پنجمین پل قوسی جهان شناخته می‌شود. همین ویژگی قوسی بودن سبب شده است که ساکنان سیدنی نام «پل چوب رختی» به آن بدهند. ساخت پل بندرگاه سیدنی از سال ۱۹۲۳ بر روی بندرگاه سیدنی آغاز شد. پل بندرگاه سیدنی قرار بود حومه شمال سیدنی را به منطقه تجاری مرکز شهر متصل نماید. هر دو در بندرگاه سیدنی قرار دارند.
در ابتدا در سال ۱۹۱۶ دکتر جان بردفیلد طرح جامعی برای ساخت پل بندرگاه سیدنی مطرح کرد. اما به دلیل وقوع جنگ جهانی اول، ساخت پل بندرگاه سیدنی به تعویق افتاد. بنابراین از سال ۱۹۲۳ مراحل عملی ساخت پل بندرگاه سیدنی توسط دکتر جان بردفیلد و یک شرکت بریتانیایی آغاز شد و بعد از حدود ۱۰ سال یعنی در ۱۹ مارس ۱۹۳۲ با حضور وزیر وقت (ژاک لانک)، شهردار سیدنی و دیگر مسئولان محلی پل بندرگاه سیدنی افتتاح شد و به و بهره برداری رسید. قبل از افتتاح پل بندرگاه سیدنی، برای تست استحکام پل، ۹۶ لوکوموتیو را بر روی آن قرار دادند و پس از اطمینان از استحکام پل، آن را افتتاح نمودند. تا سال ۱۹۶۷ پل بندرگاه سیدنی بلندترین سازه شهر سیدنی بود. پس از مدتی سازندگان آن، دریافتند که پل باویون که در ۱۵ نوامبر ۱۹۳۱ در ایالات متحده آمریکا افتتاح شده است، ۷۰۰ میلی متر طولانی‌تر از پل بندرگاه سیدنی است. این حقیقتی بود که به طور کلی کسی از آن خبر نداشت. ۵۰ سال بود که میلیون‌ها کودک استرالیایی در مدارس سیدنی آموخته بودند که پل بندرگاه سیدنی طولانی‌ترین پل قوسی شکل جهان است.
این خط ارتباطی با طول هزار و ۱۴۹ متر با عرض ۴۹ متر نقش حیاتی و مهمی را در سیستم حمل و نقل کشور ایفا می کرد و روزانه بیش از ۲۰۰ هزار اتومبیل روی پل بندرگاه سیدنی تردد می کردند. حداکثر ارتفاعپل بندرگاه سیدنی ۱۳۴ متر، فاصله سطح تا سطح آب دقیقا ۴۹ متر و طول دهانه قوس اصلی آن ۵۰۳ متر می باشد
ساخت پل بندرگاه سیدنی همزمان با ساخت راه آهن زیرزمینی سیدنی اتفاق افتاد. از این جهت پل بندرگاه سیدنی، دو خط ریلی برای عبور قطار دارد که هر دو به ایستگاه راه آهن وینیارد متصل می‌شوند. دوسوی پل بندرگاه سیدنی به گذرگاه عابر پیاده و دوچرخه و بقیه سطح پل به شش خط برای عبور خودرو اختصاص یافته‌ است. به منظور جلوگیری از پوسیدگی ، پل پل بندرگاه سیدنی هرچند سال یکبار به طور کامل رنگ آمیزی می‌شود که کاری سخت و طولانی است. برای رنگ آمیزی پل به  ۲۷۲۰۰۰ لیتر رنگ نیاز است.
برای رسیدن به این شاهکار مهندسی و معماری مسیرهای زیادی وجود دارد اما یکی از محبوب‌ترین آنها BridgeClimb است که فرصتی برای صعود به بالای پل را به افراد می ‌دهد. از سال ۱۹۹۸ این امکان برای گردشگران فراهم شده است و هزینه آن بسته به زمان صعود متغیر است. بنابراین اگر در سلامت کامل هستید و از ارتفاع هراسی ندارید حتما BridgeClimb  را تجربه کنید. برای رسیدن به بالاترین نقطه باید ۱۳۳۲ پله را طی کنید و در ازای بازدید و صعود از پل بندرگاه سیدنی به شما یک مدرک صعود از پل و کلاهی با آرم bridge climb نیز اهدا خواهد شد.
گردشگران برای پیاده روی بر روی پل باید بلیط تهیه نمایند که قیمت بلیط بسته با زمان استفاده (طلوع آفتاب، روز، غروب آفتاب و شب) متفاوت است. بر این اساس، گرانترین قیمت مربوط به طلوع آفتاب و ارزانترین آن برای شب است. پل بندری سیدنی به همراه سالن اپرای سیدنی که در سوی دیگر بندرگاه قرار گرفته است دو تصویر نمادین شهر سیدنی می باشند که قطب گردشگری سیدنی به حساب می‌آیند.