کنیا در همسایگی کشورهای تانزانیا، اوگاندا و سودان و مجاورت اقیانوس هند قرار گرفته است. طبیعت ناب این کشور، همه‌ساله گردشگران زیادی را به تماشای خود می‌کشاند. مناطق مرکزی، شمال و شمال شرقی کنیا خشک و گرم هستند، اما مناطق ساحلی که در مجاورت اقیانوس هند قرار دارد دارای آب و هوایی مرطوب و معتدل است. دو قله معروف کنیا و کلیمانجارو نیز در مرز کنیا و تانزانیا قرار گرفته است. دشت‌های بی‌انتها و بیشه‌زارهای کنیا مملو از حیوانات وحشی است. شاید به جرات بتوان گفت اینجا جایی است که طبیعت بر انسان حکومت می کند.

قدیمی‌ترین تمدن‌های جهان در آفریقا و به‌خصوص کنیا بوده‌اند. این را می‌توان از نشانه‌های باقی‌مانده از انسان‌های نخستینی که میلیون‌ها سال پیش در این سرزمین زندگی می‌کرند، فهمید. صدها سنگواره از دایناسورهای غول‌پیکر و فسیل‌های جانواران عظیم‌الجثه در اطراف کنیا یافت شده است.

اما فرهنگ در کنیا؛ کنیا کشوری با فرهنگ‌ها و مذاهب متفاوت است، بعضی از مردم این سرزمین به‌‌دنبال مدرنیته سبک زندگی خود را تغییر داده‌اند و بعضی دیگر پای‌بند به رسم و رسوم اجدادی خود مانده‌اند. اقوام بازمانده از گذشته هنوز همانند اجداد خود لباس می‌پوشند و زندگی می‌کنند.

قوم ماسایی

یکی از مهم‌ترین و قدیمی‌ترین قبایل آفریقا، قوم ماسایی است که در مناطق «ناروک» و «کاجی آدو» در جنوب کنیا زندگی می‌کنند. جمعیت این قوم به یک تا دو میلیون نفر می‌رسد. ماسایی‌ها از جمله اقوامی در آفریقا هستند که سنت‌ها و رسوم خود را حفظ کرده‌اند. قوم ماسایی از ۵ طایفه اصلی تشکیل شده‌ است: ایلماکسن، ایلائیسر، ایلمولئیان، ایلتاآروسرو و ایلیکومایی.

هر کدام از طایفه‌ها نیز به شاخه‌های کوچک‌تری تقسیم می‌شوند که برای تمایز از یکدیگر نشانه‌ها و علامت‌های مخصوص به‌خود را دارند. زنان ماسایی از ارکان اصلی قبیله هستند. دوشیدن شیر، مراقبت از گاوها و حمل آب به‌عهده آنهاست. از طرف دیگر مردان قبیله به جنگجویی و دلاوری مشهور هستند. آنها با حمل کردن نیزه‌ها قدرت و صلابتشان را به رخ دیگران می‌کشند.

پوشش ماسایی‌هاحکایت عجیبی دارد. هر سالی که به سن آنها افزوده می‌شود حلقه‌ای سنگین‌تر به گوش و گردن خود اضافه می‌کنند بنابراین وقتی پیر شوند، گردنی بلند و سوراخ گوشی بسیار گشاد پیدا خواهند داشت! این برای آنها حرمت به‌حساب می‌آید! آنها سرهای خود را از ته نیز می‌تراشند چراکه موهای بلند معنی خوبی برایشان ندارد.

دریاچه نایواشا

دریاچه نایواشا در خارج از شهر نایواشا قرار گرفته است. از نظر جغرافیایی دریاچه قسمتی از «دره ریفت‌ولی» است. این دریاچه کم‌عمق زیستگاه صدها گونه‌ی متفاوت گیاهی و جانوری است. از جمله بوفالوهایی که در مرداب و گل و لای غوطه‌ور هستند و زرافه‌های سرگردانی که در میان اقاقی‌های اطراف دریاچه قدم می‌زنند. غروب خورشید در این منطقه نیز بسیار تماشایی است.

پارک ملی ماسای مارا

این منطقه یکی از نادرترین کلکسیون‌های حیات‌وحش در جهان است. پارک حفاظت‌شده ماسای مارا در جنوب‌غربی کنیا قرار دارد که از نظر تنوع زیستی و تعدد جانواران کم‌نظیر است. گونه‌های حیوانی از قبیل شیر، پلنگ، بوفالو، فیل و کرگدن به وفور در این پارک دیده می‌شود. در این میان نسل کرگدن‌های این منطقه در معرض تهدید است.

از آنجایی‌که «ماسای مارا» با «پارک ملی سرنگتی» در تانزانیا همسایه است، در خلال ماه‌های جولای تا اکتبر، سالانه گونه‌های مختلف پرندگان، گربه‌سانان، زرافه‌ها، آهو و همچنین بوفالوهای وحشی از پارک سرنگتی به داخل پارک ماسایی مهاجرت می‌کنند و صحنه‌های شگفت‌انگیزی را رقم می‌زنند. تصاویری که سوژه‌ی بسیاری از مستند‌های حیات‌وحش هستند و زندگی اسرارآمیز حیوانات را به نمایش می‌کشند. کمپ‌های زیادی در این منطقه برای استقرار گردشگران وجود دارد.

نایروبی

نایروبی به عنوان پایتخت کنیا و یکی از مهم‌ترین شهرهای آفریقا به‌حساب می‌آید. این شهر چند ملیتی دارای فرهنگ‌ها و اقوام متعدد است.

بیشتر بخش‌های نایروبی را فضای سبز و پوشش متراکم گیاهی فرا گرفته است. این شهر در کنار رودخانه نایروبی در جنوب کنیا و در مجاورت گسل بزرگ دره قرار دارد؛ بنابراین گاهی در این شهر زلزله‌ها و تکان‌هایی رخ می‌دهد. یکی از شاخص‌ترین پدیده‌های جغرافیایی این منطقه تپه‌های انگونگ است. کوه‌های معروف کنیا در شمال نایروبی و کلیمانجارو در جنوب شرق نایروبی قرار گرفته است. از آنجائی که نایروبی در نزدیکی خط استوا  قرار دارد، تقاوت فصول در آنجا کم است. 

از جاذبه‌های مشهور آن، پارک ملی نایروبی است. این پارک تنها منطقه حفاظت‌شده شکار در طبیعت است که در حاشیه شهری در این اندازه، قرار دارد. موزه‌های نایروبی نیز تماشایی است، موزه راه آهن نایروبی و موزه ملی کنیا از معروف‌ترین موزه‌های نایروبی هستند.

اگر عازم این دیار بودید، رفتن به بازار صنایع دستی آن را از دست ندهید. جایی‌که می‌توان دست ساخته‌های مردمان آفریقایی را به یادگار بخرید.

پارک ملی سامبورو
در این پارک نیز شاهد حیات‌وحش بی‌نظیری خواهید بود. دسته‌ی بوفالاها، شیرها، گورخرها و زرافه‌ها همگی در جای جای منطقه دیده می‌شوند.

کوه کنیا

دومین کوه بلند قاره آفریقا کوه کنیا است که در سال ۱۹۹۷ در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت. این کوه، یک آتشفشان چینه‌ای و خاموش است. از مهمترین قله‌های آن می‌توان باتیات، نلیون و پوینت لنانا را نام برد. دامنه‌های پایینی این کوه بسیار حاصلخیز است.

در پارک ملی کوه کنیا شماری از جانوارن بزرگ مانند فیل، بوفالو، کرگدن سیاه و پلنگ یافت می‌شود. 

خط استوا

خط فرضی که کره زمین را به دو بخش نیم کره شمالی و جوبی تقسیم می کند استوا نامیده می‌شود. در آفریقا این خط نیز از کنیا رد می‌شود.

پارک ملی دروازه جهنم

در ورودی این پارک دالان‌ها و شکاف‌های صخره‌ای زیبا و عجیبی وجود دارد که در بیشتر مسیرهای آنها آب در جریان است. در این پارک گونه‌های متفاوت جانوری نیز وجود دارد.